مازندران

ریشه ی مازنداران و تاریخ پیدایش و دگرگونی آن به درستی دانسته نیست و ظاهرا از آغاز قرن 7 هجری برابر سیزدهم میلاد و در روزگار تاخت و تاز مغولان جانشین نام کهن تر طبرستان شده و تاکنون نیز پایدار است، نطرات متفاوتی عنوان شده که برخی از قبیل اند:

طبرستان یعنی گیرنده، طبر بدین جهت که تبر در مازندران برای قطع خارها و درختان از رهگذر مردم و برطرف ساختن این قبیل ضروریات زندگی به شمار است و لفظ طبرستان، عربی مازندران است.

ابن اسفندیار: مازندران را در اصل موزاندرون می گفتند یعنی ولایت درون کوه موز و موز نام کوهی بوده از حد گیلان تالار و قصران و جاجرم.

حکیم ابوالقاسم فردوسی نیز در شاهنامه واژ مازندران روی داده است از جمله داستان هفت خوان رستم.

خاک طبرستان از شرق به تمیشه و از غرب به چالوس می رسید.

در اهمیت وقایع مازندران این بس که برای هیچ یک از گوشه های ایران به اندازه ی این مکان تاریخ ننوشته اند و از آغاز اسلام تا دوران صفوی حدود 10 جلد تاریخ جداگانه نوشته شده است.

دریای مازندران: با وسعت 438000 کیلومتر مربع بزرگترین دریاچه جهان است، کهن ترین نام آن هیرکانی بوده است.

کلاردشت

در نقطه ی ابرهای گرد یالی بلند گسترده می شود. بر قله ای سفید،بالای کوه سبز خاکستری و سبز تکراری بی نهایت رنگحیات و عشق دریا، هنوز در پس کوه است و دور دور باران. باران شوینده هماره ی سنگ و درخت و کوه.

کلاردشت در یک چشم انداز:

بر دامنه ی شمالی توده ی تخت سلیمان، در سلسله کوه های البرز دشت رسوبی وسیع کلاردشت گسترده است، با ارتفاع 1350-1250 متر از رسوباتی ظاهرا به عهده سوم زمین شناسی کلاردشت با مجموعه ای از روستاهای مختلف در دشت کوچکی در دامنه ی تخت سلیمان واقع و مرکز آن حسن کیف  (HASANKIF) است.

دارای دو جاده فرعی به راه اصلی کرج-چالوس و ساحل دریای خزر می پیوندد. جاده ی نخست از مرزن آباد در فاصله ی 25 کیلومتری جنوب چالوس منشعب شده و به طول 20 کیلومتر پس از گذشت از میان تپه ها که در دامنه هایش کم و بیش گندم و جو کشت می شود می گذرد و دومین جاده از عباس آباد واقع در جاده کناره بین چالوس و تنکابن که در هر فصل رنگ خاص خود را دارد، در ناحیه ی مکارود به غرب این دشت می رسد. از ویژگی های این سرزمین منطقه ی وسیع جنگلی و آب و هوای لطیف کوهستانی است.

فرآورده های کلاردشت امروز، بیشتر لبینیات محلی-غلات و چوب و ذغال است.

در گذشته سراسر منطقه حتی بالای تپه ها نیز با ابزار قدیمی گشت می شد و چشم انداز کشاورزی منطقه را تشکیل می داد اما امروز بیشتر ساختمان سازی و شهرک سازی رواج یافته است.

جنگل بخش دیگری از چشم انداز طبیعی کلاردشت را تشکیل می دهد که در هر فصل زیبایی خود را دارد: بهار سرسبز و مملو از شکوفه های زیبا، تابستان سبز و طلایی، پاییز زرد و نارنجی و با آمدن زمستان سفید و رویایی می شود.